Տղայի և մայրիկի երխոսություն
Տղան ասաց իր մորը․
-Մայրիկ՛, այստեղից պետք է հեռանամ ամենա ձանձրալի տեղը, որ գիտեմ այս գորշ խրճիթն է , այս հին խրճիթն է, գետի եզերքին, ծառերի տակին։ Թող գնամ ճամփորդեմ աշխարհից- աշխարհ, լավ-լավ տներ տեսնեմ ։ Ամենից լավը ընտր եմ մեզ համար։Գամ քեզ էլ առնեմ ու հեռանանք էս գորշ խրճիթից, էս հին խրճիթից գետի եզերքից,ծառերի տակին։
-Գտա՞ր զավակս,-հարցրեց մայրը ուրաղ նայելով իր տղի վրա։
Պատասխանեց տղան․
-Ամենից լավ տունը, որ գիտեմ էս գորշ խրճիթն է, էս հին խրճիթն է, գետի եզերքին, ծառերի տակին։