Գարուն բերող ծիծեռնակը
Լինում է, չի լինում մի աղջիկ է լինում։ Էս աղջիկը գնում է այգի մանգալու։ Երկնքում տեսնում է ծիծեռնակի երամ, որը անցնում է նրա աչքի առաջ։ Հետո ծիծեռնակներից մեկը եկավ նստեց աղջկա ձեռքին։ Աղջիկը նրան ասաց․
-Սովա՞ծ չես ծիծեռնակ։
Ծիծեռնակը պատասխանեց․
-Այո, ես շատ սոված եմ։
Աղջիկը ասաց․
-Արի, գնանք, ես քեզ հաց տամ։
– Չէ, չէ, չեմ ուզում քեզ նեղություն տալ։
-Ավելի լավ է՝ ես գնամ մեր տուն։
-Կարո՞ղ եմ քո հետ գալ։
-Իհարկե, կարող ես ինձ հետ գալ։
Աղջիկը ու ծիծեռնակը գնում են տուն։
Ճանապարհին ծիծեռնակի ոտքը փուշ է մտնում։
Աղջիկը տեսնում է ծիծեռնակի ոտքը ու սկսում լաց լինել։
Աղջիկը ասաց․
-Ծիծեռնա՛կ, գնանք, տատիկս քո ոտքը կբուժի։
Աղջիկն ու ծիծեռնակը գնում հասնում են տատիկին ու աղջիկը ասում է․
-Տատի՛կ, տատի՛կ, ծիծեռնակի ոտքը բուժի։
Տատիկը ծիծեռնակի ոտքը բուժում է աղջիկն ու ծիծեռնակը գնում են տուն։
